Komu służymy ?

Ewangelia z dn.14.10.2021.

Łk 11, 47–54.

Jezus powiedział do faryzeuszów i do uczonych w Prawie: «Biada wam, ponieważ budujecie grobowce prorokom, a wasi ojcowie ich zamordowali.

Zatem dajecie świadectwo i przytakujecie uczynkom waszych ojców, gdyż oni ich pomordowali, a wy im wznosicie grobowce.

Dlatego też powiedziała Mądrość Boża: Poślę do nich proroków i apostołów, a niektórych z nich zabiją i prześladować będą.

Tak na to plemię spadnie kara za krew wszystkich proroków, która została przelana od stworzenia świata od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a przybytkiem. Tak, mówię wam, zażąda się zdania z niej sprawy od tego plemienia.

Biada wam, uczonym w Prawie, bo wzięliście klucze poznania; sami nie weszliście, a przeszkodziliście tym, którzy wejść chcieli»

Gdy wyszedł stamtąd, uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie nastawać na Niego i wypytywać Go o wiele rzeczy.

Czyhali przy tym, żeby Go podchwycić na jakimś słowie.

PRZESTROGI "NA CZASIE"

Jezus w dalszym ciągu wytyka faryzeuszom i uczonym w Prawie ich postawę. Tym razem oberwało się obłudnikom spod znaku "uczonych". Otóż mają oni czelność namawiać lud do przestrzegania prawa, a sami fałszywie świadczą o świętości proroków...

Niestety te "połajanki" Pana Jezusa znów mają paralelę w dzisiejszych czasach i obecnej sytuacji... Nie wdając się w szczegóły tego–co obecnie "wciskają" nam prorządowe media i ich poplecznicy–ta "polityka" również woła o pomstę do nieba.

Jednak zastanówmy się spokojnie, co dzisiaj chce nam przekazać Chrystus. Mówi On o prawdziwych prorokach, którzy niejednokrotnie byli niezrozumiani, odrzuceni, a nawet zabici przez przeciwników Boga. Chodziło tutaj o czasy poprzedzające nadejście Pomazańca Bożego...Przelana przez wyznawców Jedynego Boga krew i ich cierpienia–zdaniem Jezusa–nie pójdą na marne. Ci, którzy dopuścili się tych zbrodni, odpowiedzą za to przed Majestatem Bożym.

Ale "zbrodnią" jest też przeciwstawianie się nauce Jezusa i Jego wyznawcom—mimo, że poznało się ją i zgłębiało... Odpowiedzialność tych, którzy powinni stać na straży wcielania w życie każdego człowieka poszukującego Boga–Jego przekazu zawartego w Piśmie Świętym–jest jeszcze większa, niż tych którzy w ogóle nie zostali o tym "poinformowani".

Każdy człowiek, który ma "pod sobą" drugiego człowieka i jego życie tu na ziemi—jest zobowiązany nie tylko nim kierować(zwł władze kościelne), ale i mu służyć w pokorze. To dotyczy wszystkich, którzy mają wpływ na nasze egzystowanie w tym świecie. Jednak nawet jeśli nie sprawujemy kierowniczych stanowisk i jesteśmy "tylko" zwykłymi obywatelami świata i kraju, w którym żyjemy–powinniśmy dbać nie tylko o siebie i własne przetrwanie–ale i o ciało oraz przede wszystkim dusze naszych braci i sióstr...

Biada nam–jeśli nie będziemy "myśleć" sercem, a tylko głową i kierować się tylko własnym interesem–często sprzecznym z nauką Jezusa. Powie ktoś: „ja mam własną drogę i własny rozum i słucham się tylko «mądrzejszych»(wysoko postawionych) oraz im ufam”...A gdzie jest Jezus Chrystus!? Czy tylko w przybytkach kościelnych?! Czy–jak Zachariasz–mamy ginąć pomiędzy naszym domem a kościołem...

Każdy musi sobie sam odpowiedzieć na pytanie: komu służymy?



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wola Miłosiernego Ojca

Obraz
Ewangelia z dn.30.03.2022. J 5, 17–30. Żydzi prześladowali Jezusa, ponieważ uzdrowił w szabat. Lecz Jezus im odpowiedział: «Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam». Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu. W odpowiedzi na to Jezus im mówił: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie może niczego czynić sam z siebie, jeśli nie widzi Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi,  aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy...
Czytaj więcej

Konieczność cudu?!

Obraz
Ewangelia z dn.28.03.2022. J 4, 43–54. Jezus odszedł z Samarii i udał się do Galilei. Jezus wprawdzie sam stwierdził, że prorok nie doznaje czci we własnej ojczyźnie,  kiedy jednak przybył do Galilei, Galilejczycy przyjęli Go, ponieważ widzieli wszystko, co uczynił w Jerozolimie w czasie świąt. I oni bowiem przybyli na święto. Następnie przybył powtórnie do Kany Galilejskiej, gdzie przedtem przemienił wodę w wino. A w Kafarnaum mieszkał pewien urzędnik królewski, którego syn chorował. Usłyszawszy, że Jezus przybył z Judei do Galilei, udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego syna, był on bowiem już umierający. Jezus rzekł do niego: «Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie». Powiedział do Niego urzędnik królewski: „Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko”. Rzekł do niego Jezus: «Idź, syn twój żyje». Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział do niego, i poszedł. A kiedy był jeszcze w drodze, słudzy wyszli mu naprzeciw, mówiąc, że syn jego żyje. Zap...
Czytaj więcej

Paraliż duchowy

Obraz
Ewangelia z dn.29.03.2022. J 5, 1–16. Było święto żydowskie i Jezus udał się do Jerozolimy. W Jerozolimie zaś jest przy Owczej Bramie sadzawka, nazwana po hebrajsku Betesda, mająca pięć krużganków. Leżało w nich mnóstwo chorych: niewidomych, chromych, sparaliżowanych. Znajdował się tam pewien człowiek, k tóry już od lat trzydziestu ośmiu cierpiał na swoją chorobę. Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już długi czas, rzekł do niego: «Czy chcesz wyzdrowieć?» Odpowiedział Mu chory: „Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. Gdy ja sam już dochodzę, inny wstępuje przede mną” Rzekł do niego Jezus: «Wstań, weź swoje nosze i chodź!» Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje łoże i chodził. Jednakże dnia tego był szabat. Rzekli więc Żydzi do uzdrowionego: ”Dziś jest szabat, nie wolno ci dźwigać twoich noszy” On im odpowiedział: „Ten, który mnie uzdrowił, rzekł do mnie: Weź swoje nosze i chodź” Pytali go więc: „Cóż to za człowiek ci...
Czytaj więcej