Tam skarb twój, gdzie serce twoje!

Ewangelia z dn.28.08.2021.

Mt 13, 44–46.

Jezus opowiedział tłumom taką przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę.

Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca, poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją».

BEZCENNY  SKARB

Czytając tę przypowieść można odnieść wrażenie, dlaczego człowiek–który znalazł skarb–po prostu go ze sobą nie zabrał. Jednak prawdopodobnie należy ten "skarb" traktować jako zbyt wielki, żeby go tak po prostu zabrać. Jest on tak wielki, że trzeba dać wszystko–co się ma–by móc go posiąść.

I tak właśnie jest w naszej relacji z Bogiem. Bóg jest skarbem, który możemy posiąść dopiero wtedy, gdy zdecydujemy się dać z siebie wszystko, nic dla siebie nie pozostawiając. Ale działa to również i w drugą stronę! Bo przecież Bóg dał wszystko, dał swego Jednorodzonego Syna, aby nas zdobyć, aby nas do siebie przyciągnąć.

Słowa "tam skarb gdzie serce twoje" oznaczają, że tam gdzie jest nasze serce jest też szczęście, szczęście jest przy ludziach których kochamy i to przy nich są nasze serce i myśli. Osoby te uszczęśliwiają nas, są dla nas ważne i są naszymi skarbami. Okazuje się, że w świecie jest dla nas ktoś jedyny, kogo nikt ani nic nie może zastąpić: to Bóg. I podobnie na odwrót. Bóg tak stworzył świat, że masz w nim jedyne i niepowtarzalne miejsce, nikt Ciebie nie może w nim zastąpić. Wygląda na to, że Bóg zaprasza nas do relacji wyłączności i jedyności. Ty jesteś dla Niego jedyny i wyjątkowy. I On chce takim pozostać dla Ciebie.