«Postój» to nie strata czasu...

Ewangelia z dn.18.07.2021.

Mk 6, 30–34.

Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali.

A On rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco». Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu.

Odpłynęli więc łodzią na pustkowie, osobno.

Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich wyprzedzili.

Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce niemające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach.

KONIECZNOŚĆ REGENERACJI

Jezus nie wymaga od nas «cudów»...

Wie, że należy nieustannie dbać o stan „akumulatorów” naszego głoszenia. Bez "odpuszczenia" sobie nadmiernych indoktrynacji (czytaj: przekonywania na siłę) nie mamy możliwości przekazywania idei Słowa Bożego📖

Najwięksi prorocy i misjonarze–choć mają ciężką ”pracę”–nic by nie osiągnęli, gdyby przynajmniej od czasu do czasu nie uciekli na pustynię. Współcześni ewangelizatorzy także tego potrzebują. To mniej więcej tak jak z ładowaniem nawet najlepszego smartfona. Jeśli o nim zapomnimy—nie będzie nam posłuszny, bo po prostu padnie jego bateria. Klasowe urządzenia wytrzymują góra 3 dni bez zasilenia baterii. Być może istnieje "pokusa" ciągłego równoległego ładowania telefonu podczas pracy(np "power-bankiem"), ale to może skutkować przegrzaniem aparatu i związanym z tym skróceniem jego eksploatacji w dłuższym czasie...

Jezus zwraca uwagę na konieczność odpoczynku głoszących, jako warunku, który jest konieczny dla lepszego wykorzystania ich wiedzy, a raczej łaski mądrości pochodzącej od Ducha Świętego 🙏

Mesjasz–jako Syn Człowieczy–także bywał tak po ludzku po prostu zmęczony. Wiedział, że na rozmowie z Ojcem–w oddaleniu od tłumów–spędzi najlepszy czas i odpocznie. Jednak jednocześnie zdawał sobie sprawę, że Jego misja wymaga poświęceń i ciągłego "bycia do dyspozycji"...

Czy–naśladując Chrystusa–pamiętamy, że trzeba regularnie ładować akumulatory naszej służby!? Bez pokochania siebie nie ma mowy o pokochaniu bliźnich, więc nie róbmy z siebie ”męczenników”. Cierpienie jest nieodłącznym elementem naszego życia(drogi krzyżowej), lecz nie wyszukujemy sobie „włosienicy” i nie biczujmy się "na pokaz"...

Dobry uczeń, to uczeń żywy i dbający o siebie dla Boga oraz innych😇












Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wola Miłosiernego Ojca

Obraz
Ewangelia z dn.30.03.2022. J 5, 17–30. Żydzi prześladowali Jezusa, ponieważ uzdrowił w szabat. Lecz Jezus im odpowiedział: «Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam». Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu. W odpowiedzi na to Jezus im mówił: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie może niczego czynić sam z siebie, jeśli nie widzi Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi,  aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy...
Czytaj więcej

Konieczność cudu?!

Obraz
Ewangelia z dn.28.03.2022. J 4, 43–54. Jezus odszedł z Samarii i udał się do Galilei. Jezus wprawdzie sam stwierdził, że prorok nie doznaje czci we własnej ojczyźnie,  kiedy jednak przybył do Galilei, Galilejczycy przyjęli Go, ponieważ widzieli wszystko, co uczynił w Jerozolimie w czasie świąt. I oni bowiem przybyli na święto. Następnie przybył powtórnie do Kany Galilejskiej, gdzie przedtem przemienił wodę w wino. A w Kafarnaum mieszkał pewien urzędnik królewski, którego syn chorował. Usłyszawszy, że Jezus przybył z Judei do Galilei, udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego syna, był on bowiem już umierający. Jezus rzekł do niego: «Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie». Powiedział do Niego urzędnik królewski: „Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko”. Rzekł do niego Jezus: «Idź, syn twój żyje». Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział do niego, i poszedł. A kiedy był jeszcze w drodze, słudzy wyszli mu naprzeciw, mówiąc, że syn jego żyje. Zap...
Czytaj więcej

Paraliż duchowy

Obraz
Ewangelia z dn.29.03.2022. J 5, 1–16. Było święto żydowskie i Jezus udał się do Jerozolimy. W Jerozolimie zaś jest przy Owczej Bramie sadzawka, nazwana po hebrajsku Betesda, mająca pięć krużganków. Leżało w nich mnóstwo chorych: niewidomych, chromych, sparaliżowanych. Znajdował się tam pewien człowiek, k tóry już od lat trzydziestu ośmiu cierpiał na swoją chorobę. Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już długi czas, rzekł do niego: «Czy chcesz wyzdrowieć?» Odpowiedział Mu chory: „Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. Gdy ja sam już dochodzę, inny wstępuje przede mną” Rzekł do niego Jezus: «Wstań, weź swoje nosze i chodź!» Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje łoże i chodził. Jednakże dnia tego był szabat. Rzekli więc Żydzi do uzdrowionego: ”Dziś jest szabat, nie wolno ci dźwigać twoich noszy” On im odpowiedział: „Ten, który mnie uzdrowił, rzekł do mnie: Weź swoje nosze i chodź” Pytali go więc: „Cóż to za człowiek ci...
Czytaj więcej