Najcenniejszy skarb

Ewangelia z dn.18.06.2021.

Mt 6, 19–23.

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną.

Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną.

Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.

Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie rozświetlone.

Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność!»

PRAWDZIWE  ŚWIATŁO

Któż z nas chciałby stracić największy skarb swego życia? Na pewno nikt. Tymczasem mając do wyboru skarb przemijający (a więc taki, który stracimy) i nieprzemijający (a więc taki, który możemy zabrać ze sobą do wieczności) wybieramy często ten pierwszy, czyli to, co jest materialne...

Wybieramy po prostu to, co jest łatwiej dostępne. Rzeczy wieczne (duchowe) są trudniej dostępne, ale "coś za coś" - wybierając to, co trudne, otrzymujemy to, co ma większą wartość, bo jest nieprzemijające. Tylko rzeczy nieprzemijające są godne człowieka, bo człowiek jest wieczny.

Dlaczego więc człowiek stosunkowo często wybiera "dobra" krótkotrwałe? Odpowiedź jest prosta: ponieważ chce posiadać wszystko tu i teraz. Nie „planuje” swojej przyszłości z Bogiem, nie ufa Mu, a nawet w Niego nie wierzy. Nie może pojąć, że w oczach Boga on sam ma największą wartość, a nie to co zdobywa tutaj na ziemi. A już to, że tenże Bóg–w osobie Jezusa Chrystusa–oddaje za człowieka życie z miłości, nie mieści mu się czasem w głowie...

«Gdzie skarb twój—tam i serce twoje».To powiedzenie, które przyświecało Templariuszom, powinno być również naszym "drogowskazem". Bo cóż człowiekowi po tym, że zdobędzie wszelkie bogactwa materialne, a jego dusza jest bardzo biedna, żeby nie powiedzieć martwa!?

A więc co jest największym skarbem człowieka? Otóż jest nim miłość–ta zwykła codzienna–ale i ta nadprzyrodzona, płynąca wprost z Jezusowego Serca...W jednej z najbardziej popularnych pieśni do Serca Pana Jezusa śpiewamy, prosząc: „Pobłogosław, Jezu drogi, tym co Serce Twe kochają. Niechaj skarb ten cenny, drogi, na wiek wieków posiadają”.

Serce Jezusa jest cennym skarbem, który pragniemy posiadać na wieki. Jak zdobyć, jak posiąść ten skarb? Jak wejść w posiadanie Serca Jezusowego? Czy to ogóle jest możliwe?

By zdobyć Serce Jezusa trzeba otworzyć swoje serce i dawać je bliźnim. Im szerzej otwieramy nasze serce i dzielimy się z innymi, tym bardziej wchodzimy w posiadanie Serca Pana Jezusa. To–co dajemy innym w ciągu życia–jest skarbem, który zabierzemy ze sobą po śmierci. To, co dajemy innym ze swego serca, zbliża nas do Serca Pana Jezusa i do Jego królestwa.

Oddajmy nasze serca Jezusowi, by podążały za miłością Jego Serca: „Za Twe łaski dziękujemy, które Serce Twoje dało. W dani dusze Ci niesiemy, by nas Serce Twe kochało...”

Otwórzmy oczy na największy skarb, jakim jest zjednoczenie (komunia) z Bogiem. Póki nie widzimy tego skarbu nasze oczy pozostają chore i światło, które w nas jest, jest ciemnością...