Jedyny Pokarm

Ewangelia z dn.20.04.2021.

J 6, 30–35.

DAR Z NIEBA

Jezus jednoznacznie określa Siebie. Nie mówi, że znaki jako preludium wiary, a nawet Jego nauka, są "przepustką" do Nieba. Najważniejsze jest karmienie się Jego Ciałem i wypływającą zeń mocą. 

Izraelici w drodze do Ziemi Obiecanej zbierali mannę z nieba. Jezus wyjaśnia, że pokarm na pustyni został im dany nie przez Mojżesza, lecz przez samego Boga. Ten pokarm był zapowiedzią najważniejszego i prawdziwego chleba, którym jest On sam.

Podobna sytuacja ma miejsce w naszym życiu. Pan Bóg obdarza nas: zdrowiem, siłą, mądrością, różnymi dobrami materialnymi itd. A my–po pierwsze–nie zawsze dostrzegamy w tym wszystkim "palec  Boży", a–po drugie–często nie potrafimy docenić wartości duchowej tych darów.

Jezus został nam dany jako pokarm karmiący naszą duszę. I to pokarm na życie wieczne! Przyjmując Jezusa w naszym życiu, jak gdyby otwieramy usta duszy i możemy się sycić samym Bogiem. Ten bezpośredni dar jest najcenniejszy dla nas. Nie znaczy to, że zostaną uśmierzone nasze ludzkie głody. One dalej będą nas dotykać, ale nie będą nami rządzić, nawet jeśli będziemy się na nich skupiać od czasu do czasu. Jednak zyskamy nową świadomość: z czasem będą się zmieniać nasze niewłaściwe nawyki tak, że nasze życie bardziej skupi się na budowaniu relacji z Bogiem i odkrywaniu, że ma ona większą moc niż tylko to, co zaspokaja nasze ziemskie potrzeby i ambicje.

Tak przekonujące słowa Jezusa, powinny być dla nas pociechą i zachętą do ciągłego przebywania w stanie łaski uświęcającej. Bądźmy zawsze gotowi do przyjęcia Niebieskiego Pokarmu, który ratuje naszą duszę przed głodem😇