«Dyskretna obecność»

Ewangelia z dn.14.02.2021.

Mk 1, 40–45.

Na podst. wpisu:

https://blogownia.stacja7.pl/index.php/prosba-czy-ultimatum/

JESUS MIŁOSIERNY

Często epatujemy się dokonaniami różnych "cudotwórców"(uzdrowicieli, egzorcystów itp)...

W tej opowieści, a raczej zdarzeniu biblijnym, Jezus dokonuje uzdrowienia trędowatego. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego dla człowieka współczesnego, obeznanego z Pismem Świętym. Jednak w czasach Chrystusa takie spektakularne "widowiska" były czymś niecodziennym...

Nie był to pierwszy uczynek miłosierdzia Mesjasza, ale w tym wypadku dość specyficzny. Przeważnie za Jezusem ciągnęły tłumy, a wraz z nimi rzesze chorych i cierpiących. Niejednokrotnie wymagali oni pomocy, gdyż o własnych siłach nie byli w stanie zjawić się przed Mistrzem...Tym razem jednak chory przyszedł sam, bo jak wiadomo był on "nieczysty", czyli cierpiał na chorobę zakaźną. Mógł więc liczyć tylko na siebie, bo nikt nie chciał ryzykować zarażeniem się...

Dlatego trędowaty był zdeterminowany i na pewno Jezus był dla niego "ostatnią deską ratunku". Widząc wiarę chorego, Zbawiciel zdjęty litością dopomógł mu. Jednak przykazał, żeby nikomu nie mówił i nie rozgłaszał o tym. Po prostu nie chciał zdobywać rozgłosu "za wszelką cenę", bo już poprzednie cuda i uzdrowienia co prawda przyniosły Jezusowi "sławę", jednak czas Zbawiciela jeszcze nie nadszedł...

Jezus miał też jeszcze inny cel takiego właśnie uzdrowienia. Jego czyn był bardzo osobisty i Mesjasz chciał pokazać, iż zależy Mu na swego rodzaju intymnej więzi z każdym człowiekiem. Nie tylko na zasadzie: "jak trwoga—to do Boga", lecz na przyjacielskich stosunkach ze swoim ludem...Zresztą Jezus przyszedł na ziemię nie tylko, żeby uzdrawiać(czynić cuda), ale przede wszystkim głosić Dobrą Nowinę, czyli nadejście Królestwa Bożego. Jego uczynki miłosierdzia miały miejsce niejako "przy okazji" oraz żeby dać świadectwo Prawdzie...

My już jesteśmy "mądrzejsi", bo wiemy o działalności Chrystusa z Jego Ewangelii. Przekaz ewangeliczny to "List Pana Boga" do ludzi, świadectwo Jego istnienia i działania. Jest ono na tyle nośne i wyraziste, że Bóg nie musi już "na siłę" udowadniać Swojej Miłości do ludzi poprzez spektakularne zjawiska, zwane cudami.

Natomiast Stwórca nigdy nas nie opuścił i zawsze dyskretnie nam pomaga, o ile Go o to poprosimy i zaufamy Mu🈂️




Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wola Miłosiernego Ojca

Obraz
Ewangelia z dn.30.03.2022. J 5, 17–30. Żydzi prześladowali Jezusa, ponieważ uzdrowił w szabat. Lecz Jezus im odpowiedział: «Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam». Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu. W odpowiedzi na to Jezus im mówił: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie może niczego czynić sam z siebie, jeśli nie widzi Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi,  aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy...
Czytaj więcej

Żywa wiara

Obraz
Ewangelia z dn.21.01.2022. Mk 3, 13–19. Jezus wyszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki i by mieli władzę wypędzać złe duchy. Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr; dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy synowie gromu; dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza Iskariotę, który właśnie Go wydał. Nie jest łatwo głosić Słowo Boże...Pada ono na różny grunt. Jest jak zasiane ziarno, które potrzebuje odpowiedniej gleby i pielęgnacji. Potrzebuje także nawadniania(żywej wiary) i dostępu promieni słonecznych(łaski Bożej) do wzrostu...Tylko ten–kto doświadczył Miłosierdzia Bożego–może(i powinien) «zarażać» innych tą błogosławioną chorobą, na którą nie ma lekarstwa(odtrutki). Przeciwnie–człowiek(grzesznik) dotknięty tą...
Czytaj więcej

Tradycja czy nowoczesność ?

Obraz
Ewangelia z dn.03.09.2021. Łk 5, 33–39. Faryzeusze i uczeni w Piśmie rzekli do Jezusa: „Uczniowie Jana dużo poszczą i modły odprawiają, tak samo uczniowie faryzeuszów; natomiast Twoi jedzą i piją”. Jezus rzekł do nich: «Czy możecie nakłonić gości weselnych do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, i wtedy, w owe dni, będą pościli» Opowiedział im też przypowieść: «Nikt nie przyszywa do starego ubrania jako łaty tego, co oderwie od nowego; w przeciwnym razie i nowe podrze, i łata z nowego nie nada się do starego. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków; w przeciwnym razie młode wino rozerwie bukłaki i samo wycieknie, i bukłaki przepadną. Lecz młode wino należy wlewać do nowych bukłaków. Kto się napił starego, nie chce potem młodego — mówi bowiem: „Stare jest lepsze”». AUTENTYCZNOŚĆ  WIARY Jezus nawiązuje do swojego"Mesjaństwa". Odnosi się to nie tylko do uczniów Chrystusa. My wszyscy jesteśmy kimś więcej niż "go...
Czytaj więcej