Paradoks wolności

Ewangelia z dnia. 05.07.2020.

Mt 11, 25–30.


WYZWALAJĄCA MIŁOŚĆ


Dlaczego Pan Jezus chwali Ojca, że objawił prawdę ludziom prostym?
Ponieważ człowiek pokorny nie stawia się w centrum–tylko pokazuje na Chrystusa(który jest jednością z Ojcem)  i Jego drogę. Niestety współczesny świat często bywa "głuchy" na głos Boży...Wszechobecne "wyzwolenie" i powszechne przekonanie, że samemu można wszystko "ogarnąć" prowadzi do pychy i samozadowolenia. Do takich ludzi Słowo Boże nie dociera... Skoro jesteśmy "samowystarczalni"–to po co nam Pan Bóg—pytają niedowiarkowie i ci, którzy idą własną"łatwiejszą"drogą.
Czy i nam jest z Chrystusem "nie po drodze"!?
Przyjść do Jezusa to... jedyny sposób, aby być szczęśliwym i spełnionym już tu–na ziemi. Ale przyjść ze swoim ciężarem i jeszcze wziąć Jego jarzmo?! Odpowiedź Jezusa jest "zadziwiająca":

"Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a brzemię lekkie".

 To chyba jeden z  największych paradoksów w nauce Chrystusa i całej Ewangelii...
Wyrzeczenie się własnej drogi i–pomimo obciążenia–przyjście do Jezusa, żeby dźwigać Jego ciężar? Przecież przychodzimy do Niego utrudzeni!
Oczekujemy "zdjęcia" z nas tego ciężaru, wierzymy w to...I oto nasz Pan twierdzi, że da nam ukojenie i pokrzepienie–czy to możliwe?
Otóż tak! Przez zrzucenie(powierzenie) naszych ziemskich trosk Jezusowi i podjęcie Jego krzyża na naszej drodze—dostępujemy zaszczytu pójścia za Nim i stajemy się wolni. To naśladowanie Chrystusa nie jest stricto niewolą, lecz kroczeniem w Prawdzie.

Podsumowując. Każdy z nas dźwiga trudy i cierpienia codziennej egzystencji. Wszyscy jesteśmy wręcz przeciążeni naszymi problemami i nie widzimy wyjścia z kłopotów...
Jednak jest lekarstwo na nasze utrapienia. Przyjście do Jezusa to jedyny sposób—żeby zostać pokrzepionym i umocnionym.
Oddajmy wszystko w Jego ręce—a On na pewno nie pozostanie obojętny na nasze troski... Wprawdzie nie obiecuje nam, że będzie wówczas "jak w raju"–ale jedno jest pewne. Bycie przy Chrystusie jest prawdziwą wolnością–nie taką, jaką daje świat.

Tylko miłość Jezusa nas wyzwoli!












Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wola Miłosiernego Ojca

Obraz
Ewangelia z dn.30.03.2022. J 5, 17–30. Żydzi prześladowali Jezusa, ponieważ uzdrowił w szabat. Lecz Jezus im odpowiedział: «Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam». Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu. W odpowiedzi na to Jezus im mówił: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie może niczego czynić sam z siebie, jeśli nie widzi Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi,  aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy...
Czytaj więcej

Żywa wiara

Obraz
Ewangelia z dn.21.01.2022. Mk 3, 13–19. Jezus wyszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki i by mieli władzę wypędzać złe duchy. Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr; dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy synowie gromu; dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza Iskariotę, który właśnie Go wydał. Nie jest łatwo głosić Słowo Boże...Pada ono na różny grunt. Jest jak zasiane ziarno, które potrzebuje odpowiedniej gleby i pielęgnacji. Potrzebuje także nawadniania(żywej wiary) i dostępu promieni słonecznych(łaski Bożej) do wzrostu...Tylko ten–kto doświadczył Miłosierdzia Bożego–może(i powinien) «zarażać» innych tą błogosławioną chorobą, na którą nie ma lekarstwa(odtrutki). Przeciwnie–człowiek(grzesznik) dotknięty tą...
Czytaj więcej

Tradycja czy nowoczesność ?

Obraz
Ewangelia z dn.03.09.2021. Łk 5, 33–39. Faryzeusze i uczeni w Piśmie rzekli do Jezusa: „Uczniowie Jana dużo poszczą i modły odprawiają, tak samo uczniowie faryzeuszów; natomiast Twoi jedzą i piją”. Jezus rzekł do nich: «Czy możecie nakłonić gości weselnych do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, i wtedy, w owe dni, będą pościli» Opowiedział im też przypowieść: «Nikt nie przyszywa do starego ubrania jako łaty tego, co oderwie od nowego; w przeciwnym razie i nowe podrze, i łata z nowego nie nada się do starego. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków; w przeciwnym razie młode wino rozerwie bukłaki i samo wycieknie, i bukłaki przepadną. Lecz młode wino należy wlewać do nowych bukłaków. Kto się napił starego, nie chce potem młodego — mówi bowiem: „Stare jest lepsze”». AUTENTYCZNOŚĆ  WIARY Jezus nawiązuje do swojego"Mesjaństwa". Odnosi się to nie tylko do uczniów Chrystusa. My wszyscy jesteśmy kimś więcej niż "go...
Czytaj więcej