Świadectwo wiary

Łk 12,8-12. Oby Bóg dawał nam nieustannie odwagę do świadczenia o Nim przed ludźmi zarówno w naszych słowach, ale jeszcze bardziej poprzez styl naszego życia (np.: mówienie prawdy w każdych okolicznościach, nawet najbardziej nam niesprzyjających; uczciwe postępowanie nawet wtedy, gdy stracimy na tym materialnie; trwanie we wspólnocie Kościoła, choć będą się z nas wyśmiewać i nazywać „ciemnogrodem”). Jezus obiecuje, że jeśli przyznamy się do Niego przed ludźmi, wtedy i On przyzna się do nas przed swoim Ojcem. Jakże wspaniała obietnica! Czym jest bluźnierstwo przeciw Duchowi Świętemu, które nie będzie nigdy przebaczone? Jezus przecież nieraz zapowiadał, że każdy grzech będzie człowiekowi wybaczony, jeśli tylko się nawróci i będzie zań żałował. Czymże więc jest ten grzech przeciw Duchowi Świętemu? Z kontekstu wynika, iż jest to sytuacja świadomego odrzucenia Jezusa i zamknięcia się na Jego działanie. Sytuacja, gdy faryzeusze twierdzili, iż Jezus uzdrawia mocą szatana, chociaż dobrze wiedzieli, że tak nie jest. Zazdrość i złość zaślepiła im oczy i serce. Grzech przeciw Duchowi jest zatem świadomym zamknięciem się na Boga--gdy stale mówimy Mu nasze „nie”.Nie może On w nas nic zmienić, bo przecież szanuje nasze wolne--choć czasem tragiczne dla nas wybory.Pan Bóg kocha nas nieskończoną miłością,a prawdziwa miłość nie zabiera wolności.Stwórca może nam wszystko zabrać(oprócz wolności)ale i wszystko dać--jeśli taka będzie Jego wola,trzeba tylko podjąć świadomą decyzję i zaakceptować Jego obecność w naszym życiu.Prawdziwa i głęboka wiara jest łaską,którą może nam dać tylko Duch Św.--bo sami z siebie nie jesteśmy w stanie objąć naszym ludzkim rozumem wielkości Boga.Dlatego módlmy się żarliwie i otwierajmy nasze serca i umysły na działanie Boże.Kto doświadczył"dotknięcia Boga"w osobie Ducha Świętego i przyjął prawdę o Jego bezgranicznej(aż do śmierci krzyżowej)miłości do człowieka--już nie błądzi,lecz zmierza prosto do Jego Królestwa.